اصل آب خنک کننده دیزل ژنراتور
ژاکت آب خنک کننده در سرسیلندر و بلوک سیلندر موتور دیزل ریخته می شود. پس از تحت فشار قرار گرفتن توسط پمپ آب، خنک کننده از طریق لوله توزیع آب وارد ژاکت آب سیلندر می شود. مایع خنک‌کننده هنگام جریان، گرما را از دیواره سیلندر جذب می‌کند و دما افزایش می‌یابد، سپس به داخل روکش آب سرسیلندر می‌ریزد و از طریق ترموستات وارد رادیاتور می‌شود .و لوله در عین حال، به دلیل چرخش فن، هوا از هسته رادیاتور عبور می کند، به طوری که گرمای مایع خنک کننده که از هسته رادیاتور می گذرد، دائما از بین می رود و دما کاهش می یابد. در نهایت توسط پمپ آب تحت فشار قرار می گیرد و مجدداً به داخل ژاکت آب سیلندر می ریزد. این چرخه مداوم باعث بهبود سرعت موتور دیزل می شود. برای اینکه سیلندرهای جلو و عقب موتور دیزلی چند سیلندر به طور یکنواخت خنک شوند، موتور دیزل معمولاً به لوله های آب یا اتاق های توزیع آب چدنی در بلوک سیلندر مجهز می شود. بدنه سیلندر مجهز به لوله آب یا محفظه توزیع آب فولادی ریخته گری است. لوله آب یک لوله فلزی است. هر چه پمپ بزرگتر در امتداد خروجی حرارت طولی باشد،
سیستم خنک کننده آب نیز مجهز به سنسور و ابزار دمای آب است. سنسور دمای آب در لوله خروجی آب سرسیلندر نصب می شود و دمای آب لوله خروجی آب را به دماسنج آب منتقل می کند. اپراتور می تواند از گیج دمای آب برای اطلاع از وضعیت کار سیستم خنک کننده در هر زمان استفاده کند. دمای معمولی آب کار معمولاً 80-90 ℃ است. مایع خنک کننده مورد استفاده در موتور دیزل باید آب تمیز و نرم باشد. اگر آب سخت اضافه شود، مواد معدنی موجود در آن در دمای بالا رسوب می‌کنند و به لوله‌ها، روکش‌های آب و هسته‌های رادیاتور می‌چسبند تا رسوب تشکیل دهند، بنابراین اتلاف گرما کاهش می‌یابد، موتور دیزل به راحتی بیش از حد گرم می‌شود، هسته رادیاتور مسدود می‌شود و سایش را تسریع می‌کند. پروانه پمپ و محفظه پمپ از آنجایی که آب سخت حاوی مواد معدنی زیادی است، قبل از افزودن به سیستم خنک کننده باید نرم شود. روش معمول برای نرم کردن آب سخت این است که 0.5-1.5 گرم کربنات سدیم یا 0.5-0.8 گرم هیدروکسید سدیم را به 1 لیتر آب اضافه کنید. پس از ته نشین شدن ناخالصی ها، آب تمیز فوق به سیستم خنک کننده وارد می شود.
