اصل کلاچ و روند کار
اصل
برای خودروهای دارای گیربکس دستی، کلاچ بخش مهمی از سیستم برق خودرو است که وظیفه قطع و وصل نیرو و موتور را بر عهده دارد. کلاچ به یکی از متداول ترین اجزای مورد استفاده در هنگام رانندگی در جاده های شهری یا بخش های پیچیده جاده تبدیل شده است. کیفیت استفاده از کلاچ به طور مستقیم نشان دهنده سطح رانندگی است و همچنین در محافظت از خودرو نقش دارد. نحوه استفاده صحیح از کلاچ، تسلط بر اصل کلاچ و حل مشکلات در شرایط خاص همان چیزی است که هر فردی که وسیله نقلیه ای با گیربکس دستی رانندگی می کند باید تسلط داشته باشد.
به اصطلاح کلاچ همانطور که از نامش پیداست استفاده از "جداسازی" و "ترکیب" برای انتقال مقدار مناسبی از نیرو است. کلاچ از صفحه اصطکاکی، صفحه فنر، صفحه فشار و شفت خروجی قدرت تشکیل شده است که بین موتور و گیربکس قرار دارد. از آن برای انتقال گشتاور ذخیره شده بر روی فلایویل موتور به گیربکس استفاده می شود تا اطمینان حاصل شود که وسیله نقلیه می تواند مقدار مناسبی از نیروی محرکه و گشتاور را در شرایط مختلف رانندگی به چرخ محرک منتقل کند. به دسته پیشرانه ها تعلق دارد. در حالت نیمه پیوندی، اختلاف سرعت بین انتهای برق ورودی و انتهای توان خروجی کلاچ مجاز است، یعنی انتقال توان مناسب از طریق اختلاف سرعت آن محقق می شود.
کلاچ به سه حالت کارکرد تقسیم می شود، یعنی عدم اتصال زمانی که کلاچ فشرده می شود، اتصال کامل زمانی که کلاچ فشرده نمی شود و نیمه اتصال زمانی که کلاچ تا حدی فشرده می شود. هنگام استارت زدن خودرو، راننده کلاچ را فشار می دهد و حرکت پدال کلاچ صفحه فشار را به سمت عقب می کشد، یعنی صفحه فشار از صفحه اصطکاک جدا می شود. در این زمان صفحه فشار بدون اصطکاک نسبی کاملاً با فلایویل تماس ندارد. هنگامی که وسیله نقلیه به طور عادی کار می کند، صفحه فشار به شدت روی صفحه اصطکاک چرخ فلایویل فشرده می شود. در این زمان، اصطکاک بین صفحه فشار و صفحه اصطکاک بزرگترین است، اصطکاک استاتیکی نسبی بین شفت ورودی و شفت خروجی بدون تغییر باقی می ماند و سرعت چرخش یکسان است. آخرین حالت حالت نیمه پیوسته کلاچ است. اصطکاک بین صفحه فشار و صفحه اصطکاک کمتر از حالت کاملاً پیوسته است. در این زمان، اصطکاک لغزشی بین صفحه فشار کلاچ و صفحه اصطکاک روی فلایویل وجود دارد. سرعت چرخ فلایویل بیشتر از سرعت شفت خروجی است. نیروی انتقال یافته توسط فلایویل به گیربکس منتقل می شود. در این حالت موتور و چرخ محرک معادل حالت اتصال نرم هستند. نیروی انتقال یافته توسط فلایویل به گیربکس منتقل می شود. در این حالت موتور و چرخ محرک معادل حالت اتصال نرم هستند. نیروی انتقال یافته توسط فلایویل به گیربکس منتقل می شود. در این حالت موتور و چرخ محرک معادل حالت اتصال نرم هستند.
به طور کلی، کلاچ در راه اندازی و تعویض دنده خودرو نقش دارد. در این زمان بین شفت اول و شفت دوم گیربکس اختلاف سرعت وجود دارد. پس از قطع برق موتور از شفت اول، سنکرونایزر به خوبی می تواند سرعت شفت اول را با سرعت شفت دوم هماهنگ نگه دارد. پس از درگیر شدن دنده، شفت اول از طریق کلاچ با نیروی موتور ترکیب می شود تا انتقال نیرو ادامه یابد. در کلاچ، یک دستگاه بافر ضروری نیز وجود دارد. از دو دیسک شبیه به فلایویل تشکیل شده است که شیارهای مستطیلی روی دیسک و فنرها در شیارها دارد. هنگام مواجهه با ضربه شدید،
از میان لوازم جانبی مختلف کلاچ، استحکام فنر صفحه فشار، ضریب اصطکاک صفحه اصطکاک، قطر کلاچ، موقعیت صفحه اصطکاک و تعداد کلاچ ها عوامل کلیدی تعیین کننده عملکرد کلاچ هستند. . هرچه سفتی فنر بیشتر باشد، ضریب اصطکاک صفحه اصطکاک بیشتر می شود، قطر کلاچ بیشتر می شود و کلاچ عملکرد بهتری دارد.
فرآیند کار
کلاچ فنر دیافراگمی را می توان به سه فرآیند تقسیم کرد: کار کردن، جداسازی و درگیر شدن.
1. گردش کار هنگامی که فنر دیافراگمی بین پوشش کلاچ و صفحه فشار نصب می شود، فشار وارد بر صفحه فشار ناشی از تغییر شکل قبل از فشرده سازی باعث سفت شدن اجزای اصلی و محرک کلاچ می شود، یعنی کلاچ درگیر می شود. نیروی موتور از طریق فلایویل، پوشش کلاچ و صفحه فشار ادغام شده با میل لنگ به صفحه محرک منتقل می شود و سپس از طریق آستین شافت اسپلاین صفحه محرک به شفت ورودی گیربکس منتقل می شود. ویژگی های کاری این فرآیند این است که گشتاور و سرعت منتقل شده توسط قسمت های محرک و محرک کلاچ یکسان است، هیچ تفاوت سرعتی بین قسمت های محرک و محرک وجود ندارد و سایش لغزشی وجود ندارد.
2.فرایند جداسازی راننده پدال کلاچ را فشار می دهد، پدال به سمت چپ حرکت می کند، میله فشار به سمت چپ حرکت می کند و صفحه آزاد کننده فنر دیافراگم از طریق سیلندر و سیلندر کار به سمت چپ حرکت می کند. تحت تأثیر این، فنر دیافراگمی از پین تکیه گاه ثابت روی درپوش کلاچ به عنوان تکیه گاه برای حرکت دادن انتهای بزرگ به سمت راست استفاده می کند، در حالی که صفحه فشار توسط صفحه آزاد به سمت راست کشیده می شود. در نهایت، یک شکاف بین صفحه محرک، فلایویل و صفحه فشار وجود دارد و کلاچ از هم جدا می شود. در این زمان، فرآیند آزادسازی کلاچ به پایان رسیده است.
ویژگی کار کلاچ در فرآیند جداسازی این است که قدرت و حرکت موتور پس از جداسازی نمی تواند به صفحه محرک منتقل شود. قسمت فعال با سرعت موتور همگام می شود، در حالی که قسمت رانده به سرعت کاهش می یابد.
3. فرآیند مشارکت راننده پدال کلاچ را رها می کند و پدال تحت تاثیر فنر برگشتی به حالت اولیه خود باز می گردد، در حالی که میله فشار و یاتاقان رها را به عقب می راند. یعنی حرکت مکانیسم کنترل در فرآیند تعامل، فرآیند مخالف فرآیند جداسازی است. هنگامی که یک شکاف محفوظ بین یاتاقان آزاد کننده و صفحه آزاد کننده فنر دیافراگمی وجود دارد و فنر دیافراگمی صفحه فشار را دوباره روی صفحه محرک فشار می دهد، فرآیند درگیری به پایان می رسد و کلاچ عملکرد انتقال قدرت خود را از سر می گیرد.
