سیستم روغن کاری موتور چگونه کار می کند؟

سیستم روغن کاری موتور چگونه کار می کند؟

روغن موتور در تابه روغن ذخیره می شود. هنگامی که موتور شروع به کار می کند، پمپ روغن رانده می شود. از آنجایی که پمپ روغن عملکرد خود پرایمینگ را دارد، می تواند روغن را از تابه روغن از طریق فیلتر جمع کننده بمکد و فشار خاصی را برای ارسال آن به فیلتر روغن ایجاد کند. به منظور جلوگیری از زیاد شدن فشار روغن در هنگام استارت سرد، ویسکوزیته روغن بالا و کارکرد دور موتور بالا، معمولاً یک شیر محدود کننده فشار روی پمپ روغن نصب می شود. هنگامی که فشار روغن از مقدار معینی (معمولاً 0.8 مگاپاسکال) فراتر رود، دریچه محدودکننده فشار باز می شود تا روغن اضافی مستقیماً به داخل ظرف روغن تخلیه شود. دبی پمپ روغن به طور کلی بین 10 تا 40 لیتر در دقیقه است. برای اکثر موتورها، روغن می تواند در عرض 30 ثانیه در موتور گردش کند.

 

پس از خروج روغن با فشار معین از پمپ روغن، اگر فیلتراسیون تمام جریان باشد، روغن همه وارد فیلتر روغن می شود. اگر فیلتر اسپلیت باشد حدود 10 درصد روغن وارد فیلتر روغن ثانویه می شود. به منظور اطمینان از نرمال بودن فشار روغن در گالری روغن اصلی و جلوگیری از منحرف شدن روغن در زمانی که فشار روغن خیلی کم است، یک دریچه محدود کننده فشار ورودی روغن در جلوی فیلتر ریز روغن تنظیم می شود. تنها زمانی که فشار روغن از 0.1 مگاپاسکال بیشتر شود، روغن می تواند دریچه محدود کننده فشار را باز کرده و وارد فیلتر ریز روغن شود. پس از اینکه روغن با فشار معین وارد فیلتر ریز روغن شد، از دو نازل کوچک به بیرون پاشیده می شود. نیروی معکوس حاصله باعث می شود که فیلتر ریز با سرعت بالا (تا 10000 دور در دقیقه) بچرخد و روغن را با سرعت بالا بچرخاند. نیروی گریز از مرکز، ناخالصی های روغن را روی دیواره داخلی محفظه فیلتر ریز پرتاب می کند و رسوب می کند. روغن تمیز فیلتر شده مستقیماً از خروجی روغن به ظرف روغن باز می گردد. برای جلوگیری از انسداد فیلتر روغن ثانویه و فشار غیرعادی روغن، یک شیر بای پس نیز تعبیه شده است. هنگامی که فشار از 0.6 مگا پاسکال فراتر رفت، باز می شود و روغن مستقیماً از شیر بای پس به ظرف روغن برمی گردد. فیلتر روغن ثانویه هنگام کار یک صدای "وزوز" خفیف دارد که پس از توقف موتور تا چند ثانیه دوام می آورد. این نیز یکی از روش های قضاوت در مورد اینکه آیا به طور معمول کار می کند یا خیر. برای جلوگیری از انسداد فیلتر روغن ثانویه و فشار غیرعادی روغن، یک شیر بای پس نیز تعبیه شده است. هنگامی که فشار از 0.6 مگا پاسکال فراتر رفت، باز می شود و روغن مستقیماً از شیر بای پس به ظرف روغن برمی گردد. فیلتر روغن ثانویه هنگام کار یک صدای "وزوز" خفیف دارد که پس از توقف موتور تا چند ثانیه دوام می آورد. این نیز یکی از روش های قضاوت در مورد اینکه آیا به طور معمول کار می کند یا خیر. برای جلوگیری از انسداد فیلتر روغن ثانویه و فشار غیرعادی روغن، یک شیر بای پس نیز تعبیه شده است. هنگامی که فشار از 0.6 مگا پاسکال فراتر رفت، باز می شود و روغن مستقیماً از شیر بای پس به ظرف روغن برمی گردد. فیلتر روغن ثانویه هنگام کار یک صدای "وزوز" خفیف دارد که پس از توقف موتور تا چند ثانیه دوام می آورد. این نیز یکی از روش های قضاوت در مورد اینکه آیا به طور معمول کار می کند یا خیر.

 

برای اکثر موتورهای خودرو، فیلتراسیون تمام جریان پذیرفته شده است. پس از خروج روغن با فشار معین از پمپ روغن، روغن همگی وارد فیلتر روغن می شود و از سوراخ های کوچک اطراف المنت فیلتر وارد می شود. پس از فیلتر شدن توسط کاغذ صافی، ناخالصی ها و کلوئیدی روی سطح کاغذ صافی باقی می ماند. روغن تمیز وارد وسط عنصر فیلتر شده و از خروجی روغن خارج می شود و وارد کانال اصلی روغن می شود. دو سوپاپ بسیار مهم در فیلتر روغن وجود دارد: شیر بای پس و شیر چک. هنگامی که عنصر فیلتر روغن مسدود می شود، دریچه بای پس باز می شود و روغن بدون فیلتر کردن از طریق کاغذ فیلتر وارد گذرگاه اصلی روغن می شود. شیر چک برای جلوگیری از برگشت روغن به روغن پس از خاموش شدن موتور است. برای اطمینان از اینکه فشار روغن مستقیماً پس از راه اندازی موتور تشکیل می شود و زمان اصطکاک خشک موتور را به حداقل می رساند. فشار باز شدن این دو شیر به طور دقیق محاسبه شده است. در صورت استفاده از فیلترهای روغن پایین، کیفیت این دو سوپاپ ضعیف است و اثر فیلترینگ کاغذ صافی ضعیف است که به طور جدی بر اثر فیلتر روغن تأثیر می گذارد.

 

اگر رادیاتور روغن خنک کننده با آب نصب شده باشد، روغن پس از خارج شدن از فیلتر مستقیماً وارد رادیاتور روغن می شود و پس از خنک شدن توسط مایع خنک کننده موتور، به داخل گالری روغن اصلی می ریزد. برای جلوگیری از عرضه ناکافی روغن ناشی از مسدود شدن رادیاتور روغن و جلوگیری از آسیب دیدن رادیاتور روغن در اثر فشار بیش از حد روغن، یک شیر بای پس روی رادیاتور روغن تعبیه می شود. هنگامی که فشار روغن بالاتر از 0.4 مگاپاسکال باشد، شیر بای پس باز می شود و روغن مستقیماً وارد مسیر اصلی روغن می شود.

 

روغن ورودی به مجرای اصلی روغن دارای فشار مشخصی است که اصطلاحاً به آن «فشار روغن» می گویند که عموماً بین 0.2 تا 0.5 مگاپاسکال است. سنسور فشار روغن در اینجا نصب شده است تا مقدار فشار روغن را به یک سیگنال الکتریکی تبدیل کرده و آن را برای مرجع راننده به صفحه ابزار ارسال کند. به طور کلی، در کامیون ها یا ماشین آلات ساختمانی، فشار سنج روغن برای نمایش فشار روغن استفاده می شود. لامپ هشدار فشار روغن بیشتر در خودروهای سواری استفاده می شود. اگر فشار روغن موتور خیلی کم باشد، باعث روانکاری ضعیف و تشدید سایش قطعات می شود. اگر فشار روغن خیلی زیاد باشد باعث آب بندی سخت موتور، نشتی سیل روغن و افزایش مصرف روغن می شود.

 

در گذرگاه اصلی روغن، روغن با توجه به ساختار موتور در جهات مختلف جریان می یابد، مانند یاتاقان اصلی میل لنگ، یاتاقان شاتون، نازل روغن پیستون، میل بادامک، بازوی چرخان سوپاپ، شیر هیدرولیک سوپاپ، چرخ دنده زمان بندی، زنجیر تایم، سوپرشارژر. ، پمپ باد، پمپ تزریق سوخت، مکانیزم زمان بندی متغیر سوپاپ، تنش زنجیر تایم و ... که در زیر توضیح داده شده است.

 

1. عبور روغن اصلی → یاتاقان اصلی میل لنگ، یاتاقان شاتون: روغن از شاخه روی گذرگاه اصلی روغن وارد یاتاقان اصلی میل لنگ می شود. به طور کلی، میل لنگ دارای چندین تکیه گاه است و چندین مسیر عبور روغن وجود دارد. به عنوان مثال، موتورهای چهار سیلندر به طور کلی دارای پنج مسیر عبور روغن و موتورهای شش سیلندر به طور کلی دارای هفت انشعاب عبور روغن هستند. یک سوراخ مربوط به یاتاقان اصلی میل لنگ وجود دارد که از آن روغن بین یاتاقان اصلی و میل لنگ وارد می شود تا جفت اصطکاک روان شود. روغن اضافی از شکاف بین یاتاقان اصلی و میل لنگ خارج شده و مستقیماً به تابه روغن باز می گردد. بخشی از روغن از یاتاقان اصلی میل لنگ از طریق گذرگاه روغن در داخل میل لنگ به بلبرینگ شاتون جریان می یابد تا یاتاقان شاتون و ژورنال شاتون روغن کاری شود. روغن اضافی نیز از شکاف بین این دو خارج شده و به ماهیتابه روغن برمی گردد. برای میل بادامک پایینی، بخشی از روغن از یاتاقان اصلی میل لنگ وارد یاتاقان میل بادامک می شود تا جفت اصطکاک بین میل بادامک و بلوک سیلندر روان شود. روغن اضافی از سوراخ سرریز روی ژورنال میل بادامک خارج می شود و تحت اثر گرانش به روغن باز می گردد. این قطعات مربوط به روانکاری تحت فشار است و بیشتر روغن موتور در این قطعات استفاده می شود. هنگامی که فاصله جفت اصطکاک این قطعات افزایش می یابد، نشتی روغن افزایش می یابد و فشار روغن موتور کاهش می یابد که به طور کلی نیاز به تعمیر اساسی دارد. بخشی از روغن از یاتاقان اصلی میل لنگ وارد یاتاقان میل بادامک می شود تا جفت اصطکاک بین میل بادامک و بلوک سیلندر روان شود. روغن اضافی از سوراخ سرریز روی ژورنال میل بادامک خارج می شود و تحت اثر گرانش به روغن باز می گردد. این قطعات مربوط به روانکاری تحت فشار است و بیشتر روغن موتور در این قطعات استفاده می شود. هنگامی که فاصله جفت اصطکاک این قطعات افزایش می یابد، نشتی روغن افزایش می یابد و فشار روغن موتور کاهش می یابد که به طور کلی نیاز به تعمیر اساسی دارد. بخشی از روغن از یاتاقان اصلی میل لنگ وارد یاتاقان میل بادامک می شود تا جفت اصطکاک بین میل بادامک و بلوک سیلندر روان شود. روغن اضافی از سوراخ سرریز روی ژورنال میل بادامک خارج می شود و تحت اثر گرانش به روغن باز می گردد. این قطعات مربوط به روانکاری تحت فشار است و بیشتر روغن موتور در این قطعات استفاده می شود. هنگامی که فاصله جفت اصطکاک این قطعات افزایش می یابد، نشتی روغن افزایش می یابد و فشار روغن موتور کاهش می یابد که به طور کلی نیاز به تعمیر اساسی دارد.

 

2. گذرگاه اصلی روغن ← نازل روغن پیستون: اکنون بسیاری از موتورهای بسیار تشدید شده دارای دمای محفظه احتراق بالاتر و دمای پیستون بالاتر هستند، بنابراین دستگاه های خاصی برای خنک کردن پیستون مورد نیاز است که توسط نازل روغن پیستون تکمیل می شود. یک نازل روغن در محل عبور اصلی روغن مربوط به هر سیلندر نصب می شود. هنگامی که فشار مجرای اصلی روغن از 0.1 مگا پاسکال فراتر رفت، دریچه روی نازل روغن باز می شود و روغن با فشار معین مستقیماً به پایین پیستون پاشیده می شود تا پیستون خنک شود. قسمت کوچکی از روغن ریخته شده برای روانکاری پین پیستون و دیواره سیلندر استفاده می شود و بقیه به روغن می ریزد.

 

3. مسیر اصلی روغن → میل بادامک بالای سر ، بازوی چرخان سوپاپ، سوپاپ و غیره: روغن از مسیر اصلی روغن به سمت بالا جدا می شود و مستقیماً به سر سیلندر می رسد و سپس بین ژورنال میل بادامک و سرسیلندر، بین سوپاپ وارد می شود. بازوی راکر و شفت بازوی راکر. فشار این قسمت ها را روان می کند. روغن اضافی از شکاف این جفت‌های اصطکاکی خارج می‌شود و توسط میل بادامک چرخان با سرعت بالا به اطراف می‌پاشد تا بازوی چرخان سوپاپ و میل سوپاپ، فنر سوپاپ و غیره را روان کند. در نهایت، روغن به روغن برمی‌گردد. ماهیتابه از محل عبور روغن روی سرسیلندر. به منظور جلوگیری از برگشت روغن پس از خاموش شدن موتور، یک سوپاپ برگشت در درگاه عبور روغن وجود دارد تا قسمت سرسیلندر را در فشار روغن معینی نگه دارد.

 

4. گذرگاه اصلی روغن ← چرخ دنده تایم، زنجیر تایم ، سوپرشارژر، پمپ هوا، پمپ تزریق سوخت و غیره: این قسمت ها همگی به روغن کاری خاصی نیاز دارند، بنابراین گذرگاه روغن روان کننده یا نازل روغن به طور کلی به طور جداگانه برای معرفی روغن و روغن کاری شده تنظیم می شود. روغن تحت اثر گرانش به ظرف روغن برمی گردد. روغن کاری سوپرشارژر در اینجا اهمیت ویژه ای دارد. از آنجایی که سرعت روتور سوپرشارژر بسیار بالا و دمای عملیاتی بسیار بالا است، جریان روغن و فشار مورد نیاز زیاد است و خط لوله نفت مربوطه نسبتاً ضخیم است.

 

5. گذرگاه اصلی روغن → شیر هیدرولیک سوپاپ ، مکانیسم زمان بندی متغیر سوپاپ، تنش زنجیر زمان بندی: این دستگاه ها متعلق به مکانیزم سروو هیدرولیک موتور هستند و روغن فشار معینی را در داخل آنها حفظ می کند که اغلب بسته است و در آنجا وجود دارد. ارتباط گردشی کمتری با سیستم روانکاری دارد. هنگام تنظیم فشار داخلی، روغن اضافی مستقیماً خارج می شود و در امتداد مسیر عبور روغن ثابت به ظرف روغن باز می گردد.

 

سیستم روغن کاری موتور کار می کند

 

 

تقریباً تمام قسمت‌های روغن پس از روغن‌کاری مستقیماً به داخل ظرف روغن می‌ریزد و سپس مجدداً به پمپ روغن تزریق می‌شود تا در چرخه بعدی شرکت کند. به طور کلی روغن هر نیم دقیقه یکبار در موتور گردش می کند که باید گفت بسیار کارآمد است.